Mów głośniej
Mówili
Co ty taka cicha
Więc od krzyku bolało mnie gardło
Uśmiechnij się
Mówili
Co ty taka smutna
Więc od śmiechu bolały mnie policzki
Nie płacz
Śmiali się
Nie bądź dzieckiem
I od łykania suchych łez bolał mnie żołądek
Bądź miła
Co tak skaczesz
Uciszali
Własne zdanie poupychałam więc w głębokie kieszenie
Dziś mówię
Stop.
Przestańcie.
Dziś
Jest już inaczej
Dziś
Obserwuję świat w milczeniu
Bo lubię
Dziś
Często się smucę
Bo melancholia szepcze mi kołysanki
I płaczę
Gdy boli i gdy jest za dużo
A gdy chcę
To mówię
Znalazłam broń
Wściekłość budzi we mnie pisarkę
Radość porusza tancerkę
Ciekawość ożywia malarkę
A smutek pakuje to wszystko w artystkę
Jestem artystką swojego życia
Dziś
Z moimi demonami
Walczę na różowo
I wiem
Że dam radę
.
*******
Obraz namalowałam podczas warsztatów z Twórczego Malowania z @katarzyna-frelik
