Granatowo-czarne niebo ozdabiały miliony gwiazd i srebrny księżyc tracący pierwsze centymetry po pełni. Rozpalone na polanach ogniska strzelały pomarańczowymi płomieniami, a huk palonego drewna niósł się po lesie. Gęsty, srebrzysty dym osiadał na ubraniach zgromadzonych przy ogniu ludzi. Drażnił oczy i wkręcał się w nozdrza. Chłodny wiosenny wiatr nie pozwalał …
Wezwanie Jak na ironię, noc była jasna. Trzecia noc od zniknięcia Louisa. Czwarta od naszego konfliktu. Wściekły wulkan wypluwał hektolitry wrzącej lawy, a pył barwił księżyc w pełni na niebiesko. Nie byłyśmy przyjaciółkami. W dzieciństwie nie przyszła do mnie, nie pojawiła się też w czasach nastoletnich. Odwaga czasami jak zjawa …
Pęknięcie – I po co jeszcze tu jesteś?! – wypaliłam, natychmiast żałując swoich słów. Kurwa – wymruczałam pod nosem. Złość po wczorajszej kłótni jeszcze mi nie przeszła. Jak się okazało, jemu też nie. Spojrzał na mnie wściekłym wzrokiem. Prychnęłam i chciałam go wyminąć, ale zagradzał mi drogę. Tego już było …
Kłótnia Napięcie pomiędzy nami rosło, im więcej czasu spędzaliśmy razem. Świat wydawał się kurczyć, zostawiając nam niewiele przestrzeni do życia. Nie nadążaliśmy za zmianami, nie chcieliśmy za nimi nadążać, zmęczeni wieloletnim życiem, czasami zastanawialiśmy się, czy jest sens tak trwać? Przecież system i tak w końcu nas dopadnie, wciśnie w …
„Jeden z tych dni” To był jeden z “tych” dni. Tych zjebanych dni, gdzie wszystko idzie nie tak. Tak bardzo nie tak. Obudziłam się z bólem głowy. Ze stresu, z płaczu, z okresu. Z delikatnego drżenia ziemi, zwiastującego niedługą erupcję wulkanu. Z letniego napięcia w powietrzu, zwiastującego nadchodzącą burzę. Ze …
Opowieść Malili Gdy mężczyzna zwisł bezwiednie w ramionach Louisa, podeszłam z drugiej strony, starając się nie myśleć o kilkuset parach oczu, wgapiających się we mnie, mojego przyjaciela i ciało bez życia, zwisające pomiędzy nami. Z impasu wyratowała mnie Malila. – Na co się gapicie – warknęła do swoich ludzi – …
Siedzi na miękkim i jasnym, ale wzorzystym fotelu, który zawsze leczy jej złe samopoczucie. Zakopuje się w nim, okrywając się szmaragdowym, puchatym kocem, który dostała od mamy na zeszłoroczne Święta Bożego Narodzenia. Zwija się w kłębek niczym mały, bezbronny kot. Ciemne rolety zasłaniają widok tętniącego życiem miasta. To jest jej jedyna chwila dla siebie w ciągu całego dnia, zanim ponownie zajrzy do bladoróżowego laptopa, o którym tak długo marzyła…
Do naszego gabinetu poczta przychodziła dwa razy w tygodniu. Z reguły były to: rachunki (na chuj z nimi), holoulotki (diabli nadali to ustrojstwo) albo pogróżki dla Neurina, jeśli jakaś matka odkryła tatuaż, który pociecha strzeliła sobie u niego, udając, że ma powyżej osiemnastu lat. Ale tego dnia listonosz przyniósł przesyłkę …
To jest kontynuacja historii, którą piszę ostatnio regularnie. Część 1. tego rozdziału znajdziesz tu: https://klubotwartejszuflady.pl/panna_misia/klara-ibuprofenowa-baletnica-rozdzial-3-cz-1/ Miłej lektury 🙂 Pół godziny później Mark wchodzi do Little Black Café, błądzi wzrokiem po kawiarni kiedy wreszcie nasze oczy się spotykają i czuję jak coś roztapia mi się w piersi. Lekkim, nonszalanckim krokiem podchodzi …
Zapraszam Was do zatopienia się w ten środowy wieczór w nowojorskiej dżungli. Po ostrej balandze przychodzi świt, który otrzeźwia i rzuca światło na to co wydarzyło się zeszłego wieczora.
